انسداد راه هوایی

Foreign Body Airway Obstruction

Incidence

  • در حین درمان دندانپزشکی: احتمال افتادن اجسام خارجی در نواحی خلفی حلق
  • در بیمار هوشیار
  • بلعیده می شود و وارد مری می شود (بیشترین احتمال)
  • پس از سرفه بیرون می آید
  • آسپیراسیون در نای و انسداد راه هوایی(کمترین احتمال)
  • بیش از %90موارد مرگ و میر در نتیجه آسپیراسیون جسم خارجی، در کودکان کمتر از 5 سال رخ می دهد.
  • در موارد زیر ریسک آسپیراسیون بیشتر است:
  • در بیماران مسن که به علت اختالالت نرولوژیک، الکل، تشنج ، سکته مغزی و پارکینسون ، رفلکس تهوع کاهش یافته دارند.
  • اعمال دندانپزشکی تحت آرامبخشی

انسداد راه هوایی ، در نوازادان و کودکان باعث ارست قلبی می شود و بسیاری از نجات یافتگان دچار صدمات مغزی ماندگار می شوند.

prevention

  • در پوزیشن نیمه نشسته ، احتمال آسپیراسیون کمتر است.
  • هنگامی که جسمی بلعیده شود، در حین عمل بلع ، اپی گلوت مدخل نای را می بندد .
  • بیشترین محل انسداد اجسام درمسیر گوارشی، مری است .
  • بیش از %90 اجسام خارجی بلعیده شده ، دفع می شود.
  • مشکالتی که بدنبال بلعیدن جسم خارجی ممکن است رخ دهد.
  • انسداد مسیر گوارشی
  • آبسه پریتوئن
  •  پرفوریشن مجرای گوارشی
  •  پری تونیت

  • مشکالتی که بدنبال آسپیره شدن جسم خارجی به درون برونش راست یا چپ ، ممکن است رخ دهد:
  1. پنومونی
  2.  آبسه پولموناری
  3.  آتلکتازی
  4. آسپیراسیون جسم خارجی در نای ، می تواند منجر به مرگ شود.

 روش های پیشگیری از آسپیراسیون

 

Rubber dam

  • در حین جراحی عملی نیست .

Oral packing

  • گاز 4×4 اینچ در ناحیه خلفی دهان در ناحیه حلق قرار می گیرد و از آسپیراسیون اجسام و مایعات جلوگیری می کند.

پک فارنژیال در بیمار تحت sedation یا بیهوشی قابل استفاده است که رفلکس gag غیر فعال است.

  • استفاده از گاز 2×2 اینچ ممنوع است و خطر آسپیراسیون دارد.

Chair position

  • پوزیشن سوپاین

جسم خارجی را بعلت جاذبه به عقب و بداخل حلق می راند.

  • در هنگام افتادن جسم خارجی به داخل حلق
  • بیمار باید به یک طرف چرخانده
  • در پوزیشن trendelenburg

Dental assistant and suction

  • در هنگام افتادن جسم خارجی بداخل دهان :

 دستیار باید بلافاصله با کمک فورسپس پیکاپ یا هموستات ، آنرا خارج کند.

  • برای بیرون آوردن جسم خارجی :

از ساکشن با مکش بالا و سر ساکشن قطور می توان استفاده کرد.

  • ساکشن یونیت قدرت خارج کردن اجسام را ندارد.

Magill intubation forceps

  • از اجزای کیت اورژانس است.
  • برای برداشتن اجسام خارجی در نواحی خلفی تحتانی حلق استفاده می شود.
  • جهت استفاده از این ابزار باید پشت سر بیمار قرار گرفت.
  • خمیدگی ابزار استفاده را آسان و نوک روند آن مانع از آسیب بافت نرم می شود.

Tongue grasping forceps

  • دندانه دار و نرم بودن سر آن مناسب بیرون کشیدن زبان بدون تروما است.

ligature

  • اجسام خارجی با بستن نخ دندان به آنها مهار و در صورت بروز آسپیراسیون بیرون کشیده خواهند شد.

 

 Management

  • هنگامی در بیمار دراز کشیده بر روی یونیت جسمی به داخل حلق می افتد:
  • قرار دادن بیمار در پوزیشن نشسته ممنوع است
  • .2 بیمار باید در پوزیشن ترندلنبرگ قرار گیرد(تاثیر جاذبه) و به پهلوی چپ بچرخد.

اگر جسم قابل دیدن باشد:

  1. با فورسپس مگیل یا ساکشن خارج خواهد شد.
  2. بیمار ممکن است شروع به سرفه کند، در غیر اینصورت بیمار تشویق به سرفه کردن میشود تا جسم خارجی ، خارج شود.

اگر جسم قابل دیدن نباشد:

  • پزشک بیمار را به بخش اورژانس می برد و جهت تعیین موقعیت جسم باید رادیوگرافی های:
  1. Abdomen
  2. PA Chest
  3. Lat Chest
  • چراکه علائم بالینی الزاما نشان دهنده ورود جسم خارجی به مجرای تنفسی یا گوارشی نیستند.

اگر جسم خارجی در رادیوگرافی مشخص نباشد یا درباره موقعیت جسم تردید وجود داشته باشد:

مشاوره پزشکی درخواست می شود.

 

  • بیش از %90 از بیمارانی که جسم را آسپیره کرده اند ، علائم را در طی 1 ساعت اول بروز می دهند:
  • سرفه ناگهانی
  • خس خس
  • تنگی نفس
  • سیانوز
  • آپنه و خفگی (در 1/3 بیماران بسرعت رخ می دهد)

اما در تعداد کمی از بیماران علائم ممکن است پس از 6 ساعت رخ دهد.

شایعترین محل انسداد جسم خارجی در مسیر تنفسی تراکئوبرونشیال:

برونش راست

چرا که از محل انشعاب از کارینا مسیر مستقیم تر با زاویه 25 درجه دارد (برونش چپ زاویه 45 درجه دارد).

  • در این حالت حیات بیمار بالفاصله به خطر نمی افتد، اما عدم درمان منجر به :
  • پنومونی
  • برونکواسپاسم
  • در صورت افتادن جسم خارجی در برونش ، خارج کردن آن از طریق:
  • برونکوسکوپی با فایبراپتیک
  • اگر موفقیت آمیز نبود جراحی thoracotomy
مطالعه بیشتر  جراحی فک پایین جلو آمده

Recognition of airway obstruction

شایعترین علت انسداد راه هوایی فوقانی:

آسپیره کردن گوشت در حین غذا خوردن در حین غذا خوردن :

  • ریسک فاکتورهای آسپیراسیون در حین غذا خوردن تحت عنوان café coronary syndrome است:
  • قطعات بزرگ و کم جویده شده غذا
  • سطح باالی الکل خون
  • خندیدن یا صحبت کردن حین غذا خوردن
  • وجود دنچر
  • مصرف داروهای آنتی کولینرژیک

دلایل انسداد راه هوایی

  • آنومالی مادرزادی ساختمان راه هوایی
  • عفونت هایی مثل اپی گلوتیت حاد
  • تونسیلیت
  • آبسه رتروفارنژیال
  • آنژین لودویک و الرنژیت
  • تروما
  • تومورها و هماتوم
  • پاتولوژی در تارهای صوتی شامل اسپاسم حنجره یا پارالزی
  • روندهای التهابی مثل آنافیالکسی و آنژیوادم
  • سوختگی راه هوایی
  • انسداد ناشی از اجسام خارجی که به دو دسته تقسیم می شوند:

Complete Airway Obstruction

انسداد کامل راه هوایی یا Asphyxia

علائم انسداد کامل راه هوایی

 

  • تغییرات فیزیولوژیک پیش از مرگ در نتیجه انسداد کامل و حاد راه هوایی:
  • فعال شدن سمپاتیک باعث افزایش فشار خون ، تاکی کاردی و تاکی پنه که باعث
  • افزایش 2PaO و کاهش 2PaCO و اسیدوز
  • پس از 3 الی 4 دقیقه : کاهش فشار خون و ضربان قلب و تعداد تنفس
  • پس از 8 الی 10 دقیقه : برادی کاردی ، فیبریالسیون بطنی و آسیستول

چنانچه انسداد در طی 4 الی 5 دقیقه اول درمان شود:

  • بیمار به حالت طبیعی باز می گردد و هوشیار خواهد شد.

Phase one

  • طی 1 تا 3 دقیقه
  • بیمار هوشیار است.
  • علائم خفگی دارد .
  • بدون جریان هوا و تولید صدا سعی می کند نفس بکشد .
  • افزایش فشار خون و نبض
  • سیانوز
  • چنگ زدن به گلو(شایعترین نشانه خفگی)

Phase two

  • طی 2 تا 5 دقیقه
  • بیمار بیهوش می شود
  • کاهش فشار خون
  • کاهش ضربان قلب
  • کاهش تعداد تنفس

Phase three

  • بعد از 5 دقیقه
  • بیمار به کما می رود
  • عدم وجود عالئم حیاتی
  • گشاد شدن مردمک ها
  • ایست کامل قلبی ریوی

Partial Airway obstruction

در انسداد نسبی راه هوایی 2 حالت وجود دارد:

  • در تبادل هوایی خوب، بیمار تشویق به سرفه می شود.
  • در تبادل هوایی ضعیف، درمان مانند انسداد کامل است.

Basic airway maneuvers

در صورتی که بیمار دچار انسداد راه هوایی ، بیهوش شود:

  • بلافاصله BLS باید انجام شود.
  • در بیمار بیهوش ، زبان هم راه هوایی را مسدود می کند، که باید بیرون کشیده شود.

در مواردی که انسداد راه هوایی توسط جسم خارجی مثل crown  بدیهی هست:

  • به جای BLS باید راه هوایی اورژانس ایجاد شود.

Step 1: p (position)

  • بیمار در پوزیشن trendelenburg قرار گیرد.

Step 2: c(circulation)

  • در صورت بیهوش بودن بیمار :

نبض در کمتر از 10 ثانیه چک شود.

  • اگر نبض وجود نداشته باشد یا مشکوک باشد :

ماساژ قفسه سینه 2

  • اگر نبض وجود داشته باشد :

مرحله سوم انجام شود.

Step 3: head tilt-chin lift

  • مانور چرخاندن سر و باال بردن چانه انجام شود :

باعث کشیده شدن بافت های گردن و زبان می شود.

  • این مانور %80 موارد انسداد راه هوایی توسط زبان را بر طرف می کند.

Step 4: A+B (airway breathing)

1- گوش در فاصله 1 اینچی دهان و بینی بیمار قرار می گیرد:

  • جریان هوا شنیده و حس شود.
  • همزمان حرکات قفسه سینه بیمار نیز دیده می شود

2- وجود تنفس لزوما به مفهوم تبادل موثر هوا نمی باشد و صرفا به معنی تالش بیمار برای تنفس است.

3- البته چک کردن تنفس معیاری کم ارزش تر است و جز BLS نیست.

 

Step 4a: jaw-thrust maneuver if indicated

انگشتان پشت بردر خلفی راموس قرار می گیرد و مندیبل حین چرخاندن سر بیمار به عقب، به سمت جلو کشیده می شود.

 

Step5 :A+B

  • در صورت لزوم ، مرحله چهارم تکرار می شود.

Step 6: rescue breathing if indicated

  • اگر پس از مانورهای فوق و بیرون کشیدن زبان ، راه هوایی همچنان مسدود بماند.
  • انسداد در راه هوایی تحتانی (حنجره – نای) رخ داده است و باید راه هوایی اورژانس ایجاد شود.

Establishing an emergency airway when a patient s airway is obstructed

1- راه هوایی اورژانس به روش غیر جراحی:

  • مانورهای باز کردن راه هوایی .
  • به عنوان درمان اولیه تمام انسدادهای راه هوایی که به BLS جواب نمی دهد.
مطالعه بیشتر  نیدل استیک و پروتکل آن

2- راه هوایی اورژانس به روش جراحی:

  • کریکوتیروتومی – تیروئیدکتومی
  • به عنوان آخرین راه درمان

Noninvasive procedures

  • در بیمار با انسداد راه هوایی:

تا زمانی که سطح اکسیژن خونی مغز به اندازه کافی باال باشد بیمار هوشیار می ماند.

  • از دست رفتن هوشیاری :

ممکن است بین 10 ثانیه تا 2 دقیقه طول بکشد که بستگی به این دارد که انسداد هنگام دم رخ داده است یا بازدم

روش های غیر تهاجمی باز کردن راه هوایی:

  • ضربه به پشت
  • فشار شکمی (مانور هایملیخ)
  • فشار قفسه سینه

BACK BLOWS (BACK SLAPS)

  • در بزرگساالان

ضربه به پشت نمی تواند مانند مانور هایملیخ موثر واقع شو.د

اگر مانور هایملیخ (فشار شکمی) موثر واقع نشود، فشردن قفسه سینه انجام شود.

  • فشار شکمی : در کودکان زیر 1 سال ممنوع است زیرا باعث آسیب به ارگانهای داخلی می گردد.
  • ضربه به پشت : روش اولیه درمان برای انسداد راه هوایی در نوزادان

نوزاد به سمت شکم روی بازوی پزشک قرار می گیرد، سر به سمت پایین قرار می گیرد، با برآمدگی کف دست، 5 ضربه محکم به میان دو کتف زده می شود.

 

2- ABDOMINAL THRUSTS

SUBDIAPHRAGMATIC ABDOMINAL THRUST )

(HEIMLICH MANEUVER)

  • روش اولیه برای درمان انسداد راه هوایی در اثر جسم خارجی در بزرگسالان و کودکان (بزرگتر از 1 سال)است.
  • روش فشار شکمی و فشار قفسه سینه: باعث افزایش فشار داخلی قفسه سینه می شوند در نتیجه مانند یک سرفه مصنوعی پر قدرت عمل می کنند و می توانند اجسام خارجی را خارج کنند.
  • مانور هایملیخ : در بیماران مسن که دنده ها شکننده تر است، ایده آل است.

بیمار هوشیار

  • پشت بیمار نشسته یا بایستید و بازوها دور کمر بیمار قرار می گیرد .
  • دست غالب را مشت کرده.
  • شست دست مشت شده، در قرار می گیرد.
  • مشت خود را با دست دیگر گرفته و روی شکم بیمار، فشار سریع به سمت داخل و باال وارد می شود.
  • فشار به سمت داخل و باال آنقدر تکرار می شود که یا جسم خارج شود یا بیمار بیهوش گردد.

هرگز نباید دست روی زائده زیفوئید یا لبه تحتانی دنده ها قرار گیرد.

بیمار بیهوش

  • بیمار را در حالت سوپاین قرار داده و با اورژانس تماس گرفته می شود.
  • کمک های اولیه (BLS) آغاز می شود، 30 ماساژ قفسه سینه قبل از ارزیابی نبض.
  • سپس راه هوایی را باز کرده و 2 نفس به بیمار می دهیم.
  • سپس دهان بیمار را باز کرده و اگر جسم خارجی رویت شد با پنس مگیل یا ساکشن جسم را خارج می کنیم .
  • اگر جسم خارجی در دهان مشاهده نشد ، BLS را بصورت فوق تکرار می کنیم تا خروج جسم خارجی .

حرکت جارویی کورکورانه انگشتان در حلق ممنوع است.

 

3- CHEST THRUSTS

تنها در شرایط خاص به فشار شکمی ترجیح داده می شود:

  • در مراحل پایانی بارداری .
  • بیمار بشدت چاق .
  • در نوزادان(زیر 1 سال)(احتمال آسیب داخلی کمتر مثل کبد و طحال).

در این روش احتمال استفراغ کمتر است .

  • در هر دو روش فشار شکمی و فشار قفسه سینه :

احتمال آسیب داخلی مثل کبد ، طحال و معده وجود دارد ، لذا پس از انجام موفقیت آمیز این روش ها ، بیمار باید از جهت احتمال آسیب ثانویه و خونریزی داخلی ارزیابی شود.

بیمار هوشیار

  • پشت بیمار نشسته یا بایستید و بازوها زیر بغل بیمار و دور قفسه سینه قرار می گیرد.
  • شست مشت دست غالب قرار می گیرد روی وسط استرنوم و بالای زیفوئید قرار می گیرد.
  • مشت با دست دیگر گرفته می شود.
  • سپس فشار به عقب وارد می شود.
  • این فشار آنقدر تکرار می شود که یا جسم خارج شود یا بیمار بیهوش گردد.

بیمار بیهوش

  • بیمار را در حالت سوپاین قرار داده و با اورژانس تماس گرفته می شود.
  • کمک های اولیه (BLS )آغاز می شود، 30 ماساژ قفسه سینه قبل از ارزیابی نبض.
  • سپس راه هوایی را باز کرده و 2 نفس به بیمار می دهیم.
  • سپس دهان بیمار را باز کرده و اگر جسم خارجی رویت شد با پنس مگیل یا ساکشن جسم را خارج می کنیم.
  • اگر جسم خارجی در دهان مشاهده نشد، BLS را بصورت فوق تکرار می کنیم تا خروج جسم خارجی .

FINGER SWEEP

  • ممنوع است
  • پنس مگیل با دید مستقیم

PROCEDURES FOR OBSTRUCTED AIRWAYS IN INFANTS

در نوزادان ( زیر 1 سال):

ترکیب ضربه به پشت + فشار قفسه سینه(با دو انگشت)

مطالعه بیشتر  آموزش نسخه نویسی

در کودکان (بزرگتر از 1 سال):

مانور هایملیخ

 

INVASIVE PROCEDURES

TRACHEOSTOMY VS CRICOTHYROTOMY

در مواردی که روش های غیر تهاجمی موثر واقع نشوند از روش های تهاجمی استفاده می شود. مثال:

  • انسداد راه هوایی توسط یک گلوله پنبه
  • ادم حنجره و اپی گلوت در اثر آلرژی
  • متداولترین روش های تهاجمی:
  • تراکئوستومی
  • کریکوتیروتومی کریکوتیروتومی

روش جراحی انتخابی در انسداد راه هوایی:

کریکوتیروتومی

  • تراکئوستومی عوارض بیشتری دارد:

هموراژی – پنوموتوراکس – آسیب به تیروئید

  • باز نمودن راه هوایی در پایین تر از محل انسداد صرفا موثر است.

CRICOTHROTOMY

  • باز کردن راه هوایی در سطح غشای کریکوتیروئید.
  • قابل دسترس ترین نقطه به راه هوایی در پایین اپی گلوت است.
  • کریکوتیروتومی ، آسان تر و سریع تر از تراکئوستومی است و عوارض و خونریزی کمتری دارد.
  • چند روز بعد از کریکوتیروتومی ، ترمیم غشای کریکوتیروئید آغاز می شود.

ANATOMY

باریکترین بخش راه هوایی فوقانی در بالغین:

حنجره است لذا اکثر اجسام خارجی در حنجره قرار می گیرند.

  • اجسام کوچک که از حنجره عبور می کنند ، معموال وارد برونش راست می شوند و یک ریه درگیر خواهد شد اما تهدید حیاتی حاد نیستند.

باریکترین بخش راه هوایی فوقانی در کودکان 3 تا 5 سال:

در ناحیه غضروف کریکوئید است لذا اکثر اجسام خارجی در این ناحیه قرار می گیرند و کریکوتیروتومی بی فایده است و باید تراکئوستومی انجام شود.

  • غضروف تیروئید ، بزرگترین غضروف نای.
  • غضروف کریکوئید ، دومین غضروف بزرگ.
  • حلقه های تراشه در سمت خلفی باز هستند.
  • غشای کریکوتیروئید ، بین تیروئید و کریکوئید قرار دارد.
  • ارتفاع 10 میلیمتر و عرض 22 میلی متر

برای مشخص کردن محل آن :

انگشت بر روی برجستگی غضروف تیروئید قرار می گیرد و به سمت پایین حرکت می کند تا به فرورفتگی ملایم برسد، در پایین این فرو رفتگی غضروف کریکوئید قرار دارد.

 

STEP1: PREPARATION OF THE NACK

اگر زمان کافی وجود دارد:

جهت extend کردن گردن یه رول پارچه زیر شانه بیمار می گیرد.

گردن بیمار با ماده آنتی سپتیک پرپ و درپ می شود.

STEP 2: IDENTIFICATION OF LANDMARKS

علامت گذاری و لمس لندمارک ها با دست راست.

 

STEP 3: IMMOBILIZATION OF THE LARYNX

  • با انگشت شست و میانی دست چپ :

ناحیه فوقانی غضروف تیروئید گرفته و فیکس می شود.

  • انگشت اشاره دست چپ روی غشا قرار می گیرد.

STEP 4: INCISION OF THE SKIN

  • برش پوستی با کمک تیغ بیستوری
  • برش به صورت عمودی در خط وسط به طول 2 تا 3 سانتی متر
  • خونریزی ناچیز (کنترل بعد از باز کردن راه هوایی)

STEP 5: REIDENTIFICATION OF THE MEMBRANE

انگشت اشاره دست چپ، در داخل محل برش قرار می گیرد و غشا را مجددا لمس می کند.

STEP 6: INCISION OF THE MEMBRANE

  • با تیغ شماره 11 یک برش افقی به طول 1.5 سانتی متر در 1/3 تحتانی غشای کریکوتیروئید ایجاد می شود.

این ناحیه کمترین عروق خونی در نتیجه کمترین خونریزی را دارد.

  • در حین ورود به راه هوایی حباب هایی خارج می شود.

STEP 7: DILATION OF THE INCISION

دسته تیغ بیستوری وارد برش افقی می شود و 90 درجه چرخانده می شود تا راه هوایی بازتر شود.

 

STEP 8: INSERTION OF THE TUBE

  • لوله کریکوتیروتومی یا تراکئوستومی در راه هوایی وارد و فیکس می شود.
  • در حالت ایده آل ، جراحی کریکوتیروتومی باید در طی 15 تا 30 ثانیه انجام شود.
  • این جراحی در بیمار بیهوش انجام می شود لذا تزریق بی حسی ضروری نیست.

پس از انجام کریکوتیروتومی:

  • اگر بیمار تنفس خودبخود دارد:

هوشیار خواهد شد اما بدلیل فشار هوای باال در ناحیه حنجره امکان صحبت کردن ندارد.

  • اگر بیمار تنفس خودبخود ندارد :

انجام تنفس مصنوعی با کمک کانوال و اکسیژن سپس انتقال بیمار به اورژانس جهت خارج نمودن جسم خارجی.

USE OF A 13-GAUGE NEEDLE FOR CRICOTHYROTOMY

  • سوزن گیج 13 با طول 2 اینچ.
  • در محل غشای کریکوتیروئید که با دست چپ مشخص و ثابت شده به سمت پایین وارد می شود.

CONTRAINDICATIONS TO CRITHYROTOMY

  • در کودکان زیر 10 سال :
  • کریکوتیروتومی ، نباید انجام شود.
  • کریکوتیروتومی سوزنی ارجح است.
  • امکان تراکئوستومی وجود دارد.
  • پاتولوژی حنجره (التهاب مزمن – سرطان)
  • تروماهای گردن و حنجره

مشاوره در واتس اپ یا تلگرام
۰۹۱۸۸۸۱۷۹۱۸
پیج اینستاگرام
@dr.hamid.pachenari

5/5 - (1 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *